Ατάκες απο ελληνικές ταινίες!

 

Ατάκες απο ελληνικές ταινίες!

Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή



Βασιλειάδου: Τα μαυρομάτικα ματιάσματα, καθώς και τα μαυρομάτικα φασόλια δεν είναι τίποτα.
Το γαλανό μάτι όμως είναι γερό μάτι.
Φτάνει μέχρι το μεδούλι...

Η κυρά μας η μαμή



Μακρής: Μπα, έχει και γιο η μαμή;
Ελένη Ζαφερίου: Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία.
Μακρής: Ο φοιτητής της ιατρικής; Μπα, δεν το 'ξερα ότι στο πανεπιστήμιο έβαλαν και έδρα ξεματιάσματος...
Η κυρά μας η μαμή



Επισκέπτρια: Πώς είναι ο κύριός σου Ασημίνα;
Υπηρέτρια: Καλά είναι. Μόνο που είναι άρρωστος στο κρεβάτι και πονάει πολύ.
Επισκέπτρια: Εμ τότε τι μαύρα καλά ειναι; Κι η κυρία σου είναι μέσα;
Υπηρέτρια: Όξω ήτανε, αλλά μπήκε μέσα...

Η κυρά μας η μαμή



Κόρη: Πατέρα, ο γιατρός σας είπε να κάνετε δίαιτα.
Κώστας Δούκας: Μωρέ τι μου λες; Να βράσω τους γιατρούς και να πιω το ψαρόζουμό τους!
Μην είδατε τον Παναή



Μιχαλόπουλος: Πως πας από φωνή Γεώργιε;
Ληναίος: Έτσι κι έτσι. Γιατί;
Μιχαλόπουλος: Είσαι να σε πάρω για αριστερό;
Ληναίος: Δηλαδή θα τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη;
Μιχαλόπουλος: Όχι βρε, για αριστερό ψάλτη!
Ληναίος: Μα δεν ξέρω.
Μιχαλόπουλος: Θα μάθεις.
Ληναίος: Ναι, αλλά ώστε να μάθω θα ανατριχιάσει μέχρι και ο ύψιστος από τα φάλτσα.
Και μ' έχει που μ' έχει στη μπούκα του κανονιού.
Μιχαλόπουλος: Πάψε ανόητε, ο Θεός δεν είναι πυροβολητής!
Μιας πεντάρας νειάτα



Κωσταντάρας: Καλά, δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος να βγαίνεις με μικρούλες;
Αυλωνίτης: Ε, όχι και γέρος. Μεσόκοπος... Όπως λέμε μεσοτοιχία...
Μικροί και μεγάλοι εν δράση



Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται
φασολάδες!
O τζίτζικας κι ο μέρμηγκας



(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια)
Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα...
Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται... Και με την ευκαιρία έχω
κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα
... για παρηγοριά!
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ



Προς Αυλωνίτη: Πρόσεχε, θα πνιγείς!
Αυλωνίτης: Σιγα μην πνιγώ. Τι είναι το πιάτο μου να πνιγώ; Στέρνα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Προς Αυλωνίτη: Εσύ πρέπει να πεθάνεις για να βάλεις μυαλό...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Φέρμας: Ίσα με τριάντα ίππους φορολογήσιμους κορόιδο είσαι!
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ληναίος: Πώπω αδερφέ μου, τι μυαλό είναι αυτό; Καλά, πως το έχεις τόσον καιρό και δε σου έχει μπαγιατέψει;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Γιατρός (μετράει την πίεση): Εικοσιένα.
Αυλωνίτης: Πολύ δεν είναι γιατρέ μου;
Γιατρός: Να σου πω. Αν ήσουν άλογο θα ήταν μια χαρά. Αλλά για
άνθρωπο, πολύ είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ληναίος: Απόδειξη;
Βασιλειάδου: Τι να την κάνεις την απόδειξη; Αν είναι να σου φάνε λεφτά, θα στα φάνε και με απόδειξη...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ρίζος: Αχ κυρία Θεώνη μου, γιατί το νοίκιασες το δωμάτιο;
Βασιλειάδου: Και τι να 'το 'κανα; Αποθήκη για αράχνες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ρίζος: Τι 'ν' αυτό; Πέφτουν σοβάδες;
Βασιλειάδου: Ναι, πέφτουνε σουβάδες απ' το ταβάνι. Αλλά μη
στεναχωριέσαι. Έχω ένα κράνος στην αποθήκη. Θα στο φέρω.
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Αυλωνίτης: Ας όψεται η πίεση.
Βασιλειάδου: Έχεις πίεση;
Αυλωνίτης: Εικοσιένα. Ρόδα... Και μου είπε ο γιατρός να αλλάξω αέρα. Τι να κάνω;
Βασιλειάδου: Δεν παίρνεις έναν ανεμιστήρα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Νίκη Λινάρδου: Μα στον κουβά δεν βάζουνε θησαυρό. Κάρβουνα είναι;
Ρίζος: Πως... Δεν έχεις ακούσει που λένε «Άνθρακες ο θησαυρός»;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Αυλωνίτης: Τι διάολο σ' έκανα ωραίο μωρέ και μού 'φαγες τα καλύτερα υλικά;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Σερβιτόρος: Να πάρω το καπέλο σας κύριε;
Φέρμας: Ασ' το κάτω ρε. Σε πειράζει; Δεν φτάνει που μας παίρνετε το πορτοφόλι, θέλετε να μας πάρετε και το καπέλο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Άντζελα Ζήλεια: Συνεργείο λοιπόν.
Ληναίος: Συνεταιρικό.
Άντζελα Ζήλεια: Και ανύπαντρος.
Ληναίος: Ναι. Έχω συνεταίρο στο συνεργείο και δεν έχω στη ζωή...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Αυλωνίτης: Ωχ, αδερφέ! Δε με βολεύει εδώ. Πάω να πάρω αέρα στο κοτέτσι.
Βασιλειάδου: Μα στο κοτέτσι θα πας να πάρεις αέρα;
Αυλωνίτης: Μα το κοτέτσι έχει ασβέστιο!
Βασιλειάδου: Κι άμα θες ασβέστη δεν πας σε κανένα γιαπί να πάρεις δέκα κουβάδες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Βασιλειάδου: Κύριε νεόκοσμε! Βγες απ' το κοτέτσι! Θα ζηλέψει ο κόκορας.
Αυλωνίτης: Μα δεν υπάρχει κόκορας.
Βασιλειάδου: Που πήγε;
Αυλωνίτης: Ξέρω 'γω; Θα πήγε να ξουριστεί.
Ο θησαυρός του μακαρίτη



(Ο Αυλωνίτης κατά λάθος γκρεμίζει το κοτέτσι.)
Βασιλειάδου: Ανάθεμά σε, τι μου 'κανες! Εμένα το κοτέτσι μου ήτανε παρθεναγωγείο.
Να μην πατήσει μέσα σερνικός! Ποιος θα μου πληρώσει τώρα τις ζημιές;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Βασιλειάδου: Τι έχει μωρέ το στρώμα και το ξεκοίλιασες;
Σκωληκοηδείτη;
Ρίζος: Κάτι είχε και μ' ενοχλούσε. Ααα, μα δεν ήτανε ύπνος αυτός. Γέμισα ζγρουμπούλια!
Βασιλειάδου: Και μου 'κανες το κρεβάτι μπαμπακολίβαδο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Νίκη Λινάρδου: Λεφτά! Πρέπει να πάω στο κομμωτήριο;
Ρίζος: Στο κομμωτήριο; Γιατί;
Νίκη Λινάρδου: Αφού είμαστε καλεσμένοι το βράδυ. Έτσι θα πάω; Μ' αυτά τα μαλλιά;
Ρίζος: Και στο κομμωτήριο τι θα σου κάνουν βρε Αγγέλα; Θα σου βάλουν άλλα μαλλιά νάυλον; Αλλά έτσι είσαι... Μη μας καλέσουν τζάμπα για φαϊ. Δε μ' αφήνεις να το φχαριστηθώ...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Αυλωνίτης: Ε, απόψε θα φάω!
Γιάννης Φέρμης: Κι αύριο εικοσιένα η πίεση...
Ρίζος: Κύριε Νεόκοσμε: Άμα φτάσεις τριάντα να πουλήσεις... Είναι καλή τιμή!
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Ρίζος: Άντε παιδιά, να ζήσετε!
Νίκη Λινάρδου: Άντε, να δούμε πότε θα το αποφασίσεις και για μας!
Ρίζος: Ε, άσε να καλέσουν πρώτα την κλάση μου...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Βασιλειάδου: Πολύ ωραία τραγούδησες...
Ληναίος: Αμ, την προίκα την έχουμε στο λαρύγγι μας κυρία Θεώνη!
(Παντρεύεται μια τραγουδίστρια.)
Βασιλειάδου: Ο Θεός να σας φυλάει από φαρυγγίτιδα...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Βασιλειάδου: Τι κάνεις βρε στο ξένο δωμάτιο;
Αυλωνίτης: Λάθος στην πόρτα.
Βασιλειάδου: Λάθος κάνουνε στην ορθογραφία, όχι στις πόρτες!
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Μέντιουμ: Βλέπω έναν άνθρωπο με χρυσά...
Βασιλειάδου: Ναύαρχος θα είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



Μέντιουμ: Βλέπω χρυσό...
Βασιλειάδου: Χρυσή να σε κόψει...
Ο θησαυρός του μακαρίτη



(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό. Μπαίνει μέσα ένας πελάτης αγκομαχώντας από τον πόνο).
Πελάτης: Ωωωχ, ωωχ!
Βέγγος: Που πονάς;
Πελάτης: (Δείχνει με το χέρι του οριζόντια πάνω στο σώμα του) Από εδώ, ως εδώ, από εδώ, ως εδώ, από εδώ ως εδώ...
Βέγγος: Ε, και τώρα τι θες; Να πονάς και στα ενδιάμεσα; Πελάτης: Κάνε μου κάτι να ησυχάσω
Βέγγος: Έννοια σου και θα σου κάνω κάτι εγώ να ησυχάσεις για πάντα...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης



(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Πελάτης: Μια ασπιρίνη και γρήγορα... Και κοίταξε να μου διαλέξεις μια παχιά παχιά!
Βέγγος: Δε μου λες, εσύ ασπιρίνη θέλεις ή κότα;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης



(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Πελάτης: Γρήγορα παιδί μου. Άντε και με τάραξε το δόντι μου...
Βέγγος: Ποιο δόντι;
Πελάτης: Το τρίτο κάτω αριστερά.
Βέγγος: Αριστερά όπως μπαίνουμε ή όπως βγαίνουμε;
Πελάτης: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσακείου;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης



(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)
Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;
Πελάτης: Ναι, δώδεκα!
Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Πελάτης: Εικοσιένα.
Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα...
Πελάτης: Φέρ' το να το πιω.
Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Δεν πας πρώτα σπίτι σου να φιλήσεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, να κάνεις και τη διαθήκη σου;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης



(Στο καμπαρέ, ο Αλεξανδράκης συζητάει με το σερβιτόρο και κοιτάει τη Βουγιουκλάκη που φιλιέται επί ένα λεπτό μ' έναν πελάτη)
Αλεξανδράκης: Μπράβο αντοχή! Με τέτοια αναπνοή μπορεί να καταρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ στις βουτιές!
Σερβιτόρος: Και στις βουτιές είναι καλή!
(Μας δείχνει την ώρα που φιλιέται, που του ...βουτάει από την τσέπη ένα κατοστάρικο)
Το δόλωμα



(O Αλεξανδράκης κάθεται στο τραπέζι της καμπαρετζούς Βουγιουκλάκη)
Αλεξανδράκης: Τι δουλειά κάνεις εδώ;
Βουγιουκλάκη: Χειροτεχνία.
Αλεξανδράκης: Δηλαδή;
Βουγιουκλάκη: Απλώνουν αυτοι τα ξερά τους, εγώ τους τα μαζεύω, και ούτω καθ' εξής...
Το δόλωμα



(Η Βουγιουκλάκη είναι στην παραλία και διάφοροι της κολλάνε)
Ενοχλητικός: Δαγκώνει ο σκύλος σας μαντάμ;
Βουγιουκλάκη: Ο σκύλος δε δαγκώνει, δαγκώνω όμως εγώ.
Ενοχλητικός: Τι μάρκα είναι το σκυλάκι σας;
Βουγιουκλάκη: Τι μάρκα; Μπουίκ!!!
Ενοχλητικός: Πως είπατε;
Βουγιουκλάκη: Άντε στη δουλειά σου παιδάκι μου. Άντε, μη σου πω καμιά κουβέντα πειραιώτικη και δεν κάνει...
Το δόλωμα



(Κοιτάνε μια κοπέλα που ταϊζει ένα σάντουιτς σ' έναν απίστευτα ευτραφή κύριο).
Ηλιόπουλος: Τη βλέπεις αυτή; ...Ε, μην κοιτάς έτσι... Πολλά λεφτά σου λέω. Πολλά λεφτά...
Αλεξανδράκης: Εφοπλίστρια;
Ηλιόπουλος: Όχι. Κτηνοτρόφος.
Αλεξανδράκης: Κτηνοτρόφος;
Ηλιόπουλος: Έχει παντρευτεί αυτό το κτήνος... και το τρέφει.
Το δόλωμα

 

 
 


 

Η μουσική είναι αποκάλυψη
ανώτερη από κάθε σοφία
και φιλοσοφία
Είναι κρίκος που συνδέει
Τη ζωή των αισθήσεων
με τη ζωή του πνεύματος
Είναι η τέχνη,
η αρχαιότερη από
όλες τις τέχνες,
που συγκινεί τις ψυχές
και εκφράζει....
τ'ανέκφραστα!..
L.v.Beethoven

MY HOUSE ON WEB


"Από έρωτα
μπορεί και να σκοτώσεις..
από αγάπη....
μπορεί και να
πεθάνεις"

MY HOUSE ON WEB


 
Today, there have been 5 visitors (63 hits) on this page!



This website was created for free with Own-Free-Website.com. Would you also like to have your own website?
Sign up for free